Amerykański pisarz Hebry David Thoreau twierdził, że życie składa się z dzikości. Dzikie to synonim żywego. Strach przed dziką naturą i przemocą przezeń generowaną w efekcie potwierdza ludzką do niej przynależność. W artykule "Unbehagen in Der Natur" Slavoj Zizek ostrzega przed próbami okiełznania natury. "Nature is no longer 'natural' (...) it nows appears as a fragile mechanism, which at any point, can explode in a catastrophic direction". 

Tymczasem to właśnie natura znosi różnicę pomiędzy żywym i martwym.  W moim obrazach staram się złapać widza w pułapkę natury. Widz w pewnym sensie staje się istotnym fragmentem układu generującego znaczenia. Wszystkie prace odnoszą się do poetyki pejzażu pochodzącego z filmów Walta Disneya pierwotnie wzorowanych na widokach z Austrii. Jest to  również nawiązanie do stylistyki kiczu czyli do wulgarności niewykształconych gustów, zawieszonej pomiędzy pozą i faktem, śmiercią i snem, doświadczeniem a niepewnością. 

Der amerikanische Schriftsteller Herby David Thoreau hat gemeint, dass das Leben aus Wildheit besteht. Wild ist ein Synonym in diesem Sinne von lebendig. Die Angst vor der wilden Natur und vor der von ihr erzeugten Gewalt bestätigt im Endeffekt des Menschens Zugehörigkeit zu ihr. Im Beitrag von Slavoj Zizek "Unbehagen in der Natur" warnt er vor den Versuchen die Natur zu zähmen. "Nature is no longer 'natural' (...) it nows appears as a fragile mechanism, which at any point, can explode in a catastrophic direction".

Allerdings ist es die Natur die den Unterschied zwischen dem Lebendigem und dem Totem duldet. In meinen Bildern versuche ich, den Betrachter in die Falle der Natur einzufangen. In diesem Sinne wird der Betrachter zu einem wichtigen Fragment eines bedeutungserzeugendes Netzes. Alle meine Arbeiten beziehen sich auf die poetische Landschaft von Walt Disney's Filmen, die  ursprünglich auf dem Vorbild Österreichs Landschaft modelliert waren. Sie beziehen sich jedoch auch auf die Kitsch-Stilistik, also auf die Vulgarität des nicht ausgebildetem Geschmacks. Diese Stilistik pendelt zwischen der Pose und der Tatsache, zwischen dem Tod und dem Traum, zwischen Erfahrung und Unsicherheit.